1673 r.: Bitwa pod Chocimiem

[ Powrót do historii Polski ]

Historia Polski

Bitwa została stoczona 11 listopada 1673 roku. Wojska koronne i litewskie pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Jana Sobieskiego obległy twierdzę chocimską na początku listopada. Pierwsze ataki na pozycje tureckie Jan Sobieski przeprowadził 10 listopada. Miały one na celu jedynie rozpoznanie pola walki i rozmieszczenia sił przeciwnika. Właściwa bitwa została rozegrana następnego dnia, gdy Jan Sobieski uderzył na Turków zmęczonych mroźną pogodą i bezsennością.

Po całonocnym markowaniu ataku przez oblegających, w śnieżnej zadymce, przy silnym wietrze i morderczym dla Turków zimnie, o świcie 11 listopada Jan Sobieski osobiście poprowadził swe wojska do szturmu na obóz turecki. Pod względem skali zniszczenia armii przeciwnika było to największe zwycięstwo w historii Polski. Armia turecka liczyła ok. 30 tysięcy żołnierzy, podobnie jak wojsko Rzeczypospolitej. Prawie 20 tysięcy żołnierzy armii tureckiej zostało zabitych lub rannych.

Zwycięstwo  nie przyniosło jednak przełomu w całej wojnie z Turcją i nie doprowadziło do odzyskania Kamieńca Podolskiego. Natomiast wzrósł niepomiernie prestiż Rzeczypospolitej w Europie, a zwłaszcza respekt dla hetmana Jana Sobieskiego u Turków, którzy odtąd zwali Sobieskiego „Lwem Chocimskim”.

Dodaj komentarz