1919–1921 r.: Wojna polsko-bolszewicka

[ Powrót do historii Polski ]

Wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Sowiecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki sowieckie. Wojna rozpoczęła się 14 lutego 1919 roku, starciem koło miasteczka Mosty niedaleko Szczuczyna, gdzie wysunięte poza wycofujące się jednostki niemieckie oddziały wojska polskiego powstrzymały dalszy marsz na zachód w ramach operacji „Cel Wisła” oddziałów Frontu Zachodniego Armii Czerwonej.

16 kwietnia 1919 roku wojska polskie rozpoczęły ofensywę i zajęły Wilno. W dniach 25 kwietnia – 8 maja rozpoczęła się ofensywa wojsk polskich i ukraińskich na Ukrainie, zdobyto Kijów. W czerwcu i lipcu 1920 roku Armia Czerwona przełamała front najpierw na Ukrainie a następnie na Białorusi i rozpoczęła marsz na Warszawę.

15 sierpnia 1920 roku odbyła się zwycięska dla Polaków bitwa warszawska, która była decydująca o zwycięstwie w całej wojnie. Dalsza część tej wojny to już tylko zwycięstwa polskie. Po zwycięskiej dla strony polskiej bitwie niemeńskiej, 12 października 1920 roku Wojsko Polskie wkroczyło ponownie do Mińska. 18 października 1920 roku weszło w życie zawieszenie broni. 18 marca 1921 roku w Rydze podpisany został traktat pokojowy, który wytyczył granicę polsko-sowiecką i do agresji ZSRS na Polskę regulował stosunki pomiędzy II Rzecząpospolitą a RFSRR, a później ZSRS.

Zobacz więcej: Wojna polsko-bolszewicka.