Egipt
Chrześcijanie w Egipcie stanowią 6-10% populacji Egiptu. Jest to więc, być może nawet 9,5 miliona wyznawców. Czyni to z Egiptu kraj z najważniejszą mniejszością chrześcijańską na Bliskim Wschodzie. W gruncie rzeczy chodzi o Kościół Koptyjski, który przetrwał po dziś dzień mimo takich wydarzeń jak: wprowadzeniu Islamu, rozprzestrzenienie się egipskiego nacjonalizmu czy ekspansji muzułmańskiego radykalizmu w ostatnich dziesięcioleciach XX wieku. Jednak Koptowie są zmuszeni coraz bardziej zamykać się we własnej wspólnocie, ryzykując ich marginalizacje w państwie. Charakterystyczne dla młodych Koptów jest tatuowanie na swoim przedramieniu krzyża.
Dyskryminacja chrześcijan jest bardziej widoczna w większych ośrodkach miejskich niż na prowincji. W latach 80. XX wieku na kampusie Gamaat al-Islamija ugrupowania muzułmańskie zabroniły chrześcijańskim chłopakom rozmawiać z muzułmańskimi dziewczynami. Koptowie byli często pomijani podczas starań o stanowiska publiczne oraz w wymiarze sprawiedliwości. Koptowie nie są również z taką łatwością jak muzułmanie zdobywać wyższe stanowiska w wojsku.
W 1967 roku Egipt doznał druzgocącej klęski w wojnie sześciodniowej przeciwko Izraelowi. Było to przyczynkiem do radykalizacji poglądów. Trzy lata później do władzy dochodzi As-Sadat, który reprezentuje najbardziej konserwatywne skrzydło naseryzmu. Postanawia zapewnić swobodę Bractwu Muzułmańskiemu. Chce zniszczyć lewicę i zaczyna wspierać tworzenie różnych ugrupowań muzułmańskich.To właśnie Sadatowi „zawdzięczamy” obecne całkowite zasłonięcie kobiet w Islamie, które nie jest w żaden sposób uwarunkowane religijnie. Po 20 latach sprawowania przez niego władzy wszystkie islamskie kobiety (oprócz tych najbardziej wykształconych, z najwyższej klasy społecznej) nosiły zakrycia twarzy. Dlatego też chrześcijanki wyróżniały się nieskrępowanym ubiorem. Dochodziło również do masowych aresztowań chrześcijan. Po nim władzę przejmuje Mubarak, którego popierała głowa kościoła koptyjskiego. Mimo to coraz bardziej nasilają się napady na Koptów. Nie dochodzi do nich wyłącznie z rąk islamistów, ale czasem również ze strony prawosławnych.
Do obalenia rządów Mubaraka dochodzi w 2011 roku. Koptowie demonstrowali pod siedzibą radia i telewizji w Kairze i doszło wtedy do największej masakry chrześcijan. Zostali rozjechani przez pojazdy wojskowe skierowane w tłum (30 ofiar śmiertelnych). Jednak mimo nieufności Koptów w stosunku do Armii, z powodu braku wyboru, głosowali oni w 2014 roku na Abd al-Farrataha as-Sisiego, a w 2012 na Ahmada Szafika (oboje to wojskowi). Dzieje się tak z powodu, że chrześcijanie zawsze będą preferowali dyktaturę wojskową niż zagrożenie ze strony Bractwa Muzułmańskiego, które chce wprowadzić na terenie Egiptu szariat. Mimo, że na przestrzeni lat muzułmanów jest coraz więcej w stosunku do chrześcijan, to nie dochodziło tam raczej do ataków na kościoły oraz porwań dla okupu. po rewolucji z 2011 roku aparat bezpieczeństwa Egiptu zawalił się i zaczęły się porwania lekarzy, aptekarzy, handlarzy dla okupu. Zaczęto również palić kościoły, a Koptyjki nie noszące osłony na twarz były notorycznie molestowane, a niejednokrotnie też gwałcone. Dochodzi często do niesłusznych zatrzymań i morderstw bez procesu. Policja jest również zamieszana w wybuch bomby w drzwiach kościoła z 1 stycznia 2011 roku. Nie mogli niestety liczyć na wojsko, które było w najlepszym wypadku neutralnie nastawione w stosunku do nich. Z powodu braku bezpieczeństwa z Egiptu emigruje blisko 100 ooo chrześcijan.