Zamoyski Andrzej Hieronim

Andrzej Hieronim ZamoyskiAndrzej Hieronim Zamoyski herbu Jelita – ur. 12 lutego 1716 r. w Bieżuniu, zm. 10 lutego 1792 r. w Zamościu, kanclerz wielki koronny w latach 1764–1767, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1761 roku, wojewoda inowrocławski w latach 1757–1764, starosta halicki, lubelski, brodnicki i rostocki. Polityk, prawnik i pamiętnikarz. W roku 1764 był jednym z przywódców obozu Familii i inicjatorem reform ustrojowych sejmu konwokacyjnego, oraz elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa inowrocławskiego.

Od 1776 roku opracowywał kodyfikację prawa Rzeczypospolitej, znaną jako „Kodeks Andrzeja Zamoyskiego”, odrzuconą przez sejm w 1780 roku, w wyniku intrygi nuncjusza papieskiego i ambasadora rosyjskiego. Na Sejmie Rozbiorowym został członkiem Komisji Edukacji Narodowej.

« Powrót do Leksykonu