Kongres Liberalno-Demokratyczny

Kongres Liberalno-Demokratyczny (KLD) – polska partia polityczna o charakterze centroprawicowym i liberalnym, działająca w latach 1990–1994. Partia wywodziła się z Gdańskiego Towarzystwa Społeczno-Gospodarczego „Kongres Liberałów”, nieformalnej organizacji powołanej dwa lata wcześniej, grupującej opozycjonistów skupionych wokół Jana Krzysztofa Bieleckiego, Donalda Tuska, Janusza Lewandowskiego i Jacka Merkla. KLD opowiadało się za potrzebą prywatyzacji, rozszerzeniem zakresu działań wolnego rynku, integracją Polski ze strukturami zachodnimi, ostrożnie przeprowadzaną dekomunizacją oraz za neutralnością światopoglądową państwa.

Do marca 1991 roku partia działała w ramach Porozumienia Centrum, które działało jako partia federacyjna. 19 maja 1991 roku przewodniczącym KLD został Donald Tusk. W wyborach parlamentarnych w 1991 roku KLD uzyskał 7,49% głosów, jego hasło wyborcze brzmiało: „Ani w prawo ani w lewo, tylko prosto do Europy”. Partia nie weszła w skład rządu Jana Olszewskiego, pozostała wraz z Unią Demokratyczną w opozycji. Lider partii Donald Tusk, miał spory udział w odwołaniu rządu Jana Olszewskiego (opowiada o tym film „Nocna zmiana”). Wszedł też w skład koalicji popierającej rząd Hanny Suchockiej. W 1994 roku doszło do zjednoczenia KLD z Unią Demokratyczną, w wyniku czego powstała Unia Wolności, której wiceprzewodniczącym został Donald Tusk.

« Powrót do Leksykonu