NIE

NIE – kadrowa organizacja wojskowa, której zadaniem było kontynuowanie walki o niepodległość Polski po wkroczeniu Armii Czerwonej. Nazwa może być tłumaczona na dwa sposoby: NIE jako skrót od słowa „Niepodległość” lub jako symbol sprzeciwu wobec ZSRS. Komendantem Głównym NIE został generał Leopold Okulicki przyjmując pseudonim „Nowak”. Idea NIE narodziła się jako rozwinięcie instrukcji Rządu RP na uchodźstwie z 27 września 1943 roku, przewidującej zachowanie konspiracji cywilnej w przypadku nienawiązania stosunków z ZSRS. Struktury NIE w terenie miały być rozbudowywane przez ściśle zakonspirowany sztab z płk. Augustem Emilem Fieldorfem „Nilem” na czele. Przy doborze członków obowiązywały surowe kryteria, ścisła konspiracja i przede wszystkim nakaz zrywania kontaktów z AK. Na stanowisko Komendanta organizacji przewidywany był natomiast przez Naczelnego Wodza gen. Leopold Okulicki.

Wybuch Powstania warszawskiego spowodowały dezorganizację struktur i częściową dekonspirację. Po upadku powstania gen. Okulicki powierzył gen. Fieldorfowi odbudowanie od podstaw struktur NIE. Bezpośrednie działania NIE miała podjąć po rozwiązaniu Armii Krajowej 19 stycznia 1945. Organizacja została sparaliżowana po przypadkowym aresztowaniu gen. Emila Fieldorfa „Nila” przez NKWD oraz po aresztowaniu Komendanta Głównego NIE gen. Leopolda Okulickiego. Kolejny komendant NIE – płk Antoni Sanojca w porozumieniu z dowódcą AK w likwidacji płk. Janem Rzepeckim wystąpił do p.o. Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych gen. Władysława Andersa o rozwiązanie NIE, co nastąpiło 7 maja 1945 roku. Jednocześnie podjął on decyzję o kontynuowanie działań w postaci powołanej Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj.

« Powrót do Leksykonu