Pietrzak Tadeusz

Tadeusz Pietrzak – ur. 1926 r. w Duranowie koło Sochaczewa, zm. 10 marca 2014 r. w Warszawie, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL, generał brygady Wojska Polskiego, wiceminister spraw wewnętrznych PRL. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach GL, a następnie AL. Od 1945 roku służył w MO. Po 1956 roku pełnił obowiązki zastępcy szefa Głównego Zarządu Informacji Wojskowej, dowódcą wojsk wewnętrznych (nadzorował KBW), komendantem głównym MO w latach 1965-1971 i wiceministrem spraw wewnętrznych w latach 1968-1971. W grudniu 1970 uczestniczył w naradzie w gabinecie I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki, podczas której podjęto decyzję o użyciu broni wobec protestujących na Wybrzeżu. Był ambasadorem PRL w Budapeszcie i autorem książek o komunistycznej partyzantce.

Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych domagał się od prezydenta Bronisława Komorowskiego zdegradowania Pietrzaka do stopnia szeregowca i odebrania odznaczeń państwowych, w tym orderu Virtuti Militari. W apelu żołnierze NSZ przypomnieli, że brał on udział w zamordowaniu we wrześniu 1946 roku 30 żołnierzy podziemia antykomunistycznego z oddziału kapitana Henryka Flamego ps. „Bartek”. Tadeusz Pietrzak został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.

« Powrót do Leksykonu