Turowski Tomasz

Tomasz Turowski – oficer wywiadu PRL i III RP, w latach 1975-1984 działający jako kleryk w zakonie jezuitów, dyplomata. Z polskim wywiadem związany od 1972 roku. W 1975 roku otrzymał misję przeniknięcia do zakonu jezuitów w Watykanie (zakonnicy działają jako kapelani NATO). Przyjęty do zakonu w Warszawie, wkrótce został wysłany do Rzymu. Działał jako „nielegał”. W 1980 roku został przeniesiony do zakonu w Paryżu. Przed końcem 10-letniego okresu poprzedzającego nadanie święceń, odmówił ich przyjęcia i wystąpił z zakonu w 1984 roku. Powrócił do Polski.

Pozostał w służbie wywiadu PRL, a po jej upadku przeszedł pozytywnie weryfikację w 1990 roku. W latach 1996 – 2001 pracował jako radca i minister pełnomocny Ambasady RP w Moskwie. Następnie do 2005 roku był ambasadorem RP w Republice Kuby. Jednocześnie pracował jako oficer służb III RP najpierw dla Zarządu Wywiadu Urzędu Ochrony Państwa, a potem do 2007 roku dla Agencji Wywiadu. 1 lutego 2007 minister spraw zagranicznych, Anna Fotyga, mianowała Turowskiego na stopień ambasadora tytularnego w Moskwie.

Po ukończeniu 60 roku życia, w 2007 roku zgodnie z przepisami odszedł na emeryturę z Agencji Wywiadu, po czym rozpoczął działalność w AW jako współpracownik. W kwietniu 2010 roku współorganizował wizytę prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w Smoleńsku. W czasie katastrofy smoleńskiej 10 kwietnia 2010 roku przebywał na terenie lotniska Siewiernyj, jako reprezentant polskiej ambasady w Moskwie. W lipcu 2009 roku Tomasz Turowski złożył oświadczenie lustracyjne, w którym podał, że nie pracował w służbach specjalnych PRL. Sąd Okręgowy w Warszawie uznał oświadczenie za niezgodne z prawdą i uznał Tomasza Turowskiego kłamcą lustracyjnym.

« Powrót do Leksykonu